THE SOUTHEAST CONNECTION
>> Het Blauwe Vuur

Ijen krater

De krater van de Ijen vulkaan in het oosten van Java. Het kratermeer is het grootste zure meer ter wereld, het water is zo zuur dat je kleren er gewoon in zouden oplossen (en jijzelf waarschijnlijk ook).

De krater van Kawah Ijen is continu gevuld met gele zwaveldampen die zo heet zijn dat er blauwe vlammen ontstaan. Het ‘Blauwe Vuur’, zoals men het hier noemt, is enkel in het donker te zien. Dus vertrokken wij na middernacht naar de krater voor een steile klim naar de top van de 2600m hoge vulkaan.

De sereniteit van onze nachtelijke tocht werd enigszins verstoord door de honderden lokale toeristen die samen met ons naar boven trokken; hier in het weekend komen was duidelijk niet het beste plan. Maar het was grappig om de macho-Indonesiƫrs, die ons eerst met veel vertoon waren voorbijgestoken, al snel achter ons te laten. Als we iets in de Himalaya hebben geleerd is het wel hoe je een berg op moet lopen: langzaam. De parabel van de haas en de schildpad is niet zomaar een verhaaltje.

Eenmaal op de top van de vulkaan begon de echte uitdaging: via een steil, glibberig pad omlaag de krater in om tot vlakbij het Blauwe Vuur te komen. Bij zwaveldampen denk je meteen aan stank, maar er is nog veel meer: het gas doet je ogen tranen, snijdt je ademhaling af en brandt in je keel. Terwijl wij beneden ons best deden om zo goed mogelijk uit de giftige dampen te blijven, liepen de mijnwerkers – die samen met ons in de krater waren afgedaald – de dikke gele wolk in tot op het punt waar de zwavel wordt afgezet. Wij kropen vermoeid weer naar boven, maar ondertussen zeulden zij veertig, sommigen zelfs tot tachtig kilo zwavel op hun schouders mee naar boven. En dat voor een luttele achthonderd rupiah per kilo (een goeie vijf eurocent). Die tocht doen ze bovendien twee of zelfs drie keer per dag.

Gelukkig kunnen die arme mannen een beetje van het toerisme profiteren, door figuurtjes van zwavel te verkopen. De IndonesiĆ«rs waren er dol op en zeulden hele zakken mee naar beneden. Ironisch genoeg was het beeldje van de schildpad hun favoriet…

Ijen miner

Nog voor zonsopgang vult een mijnwerker zijn manden met zwavelblokken voor de eerste keer, met het Blauwe Vuur op de achtergrond.

Ijen miner selling sulphur

Sommige mijnwerkers verdienen iets bij door zwavel te smelten en in vormpjes te gieten om te verkopen.

Ijen warning sign

Een bord op de top van de krater waarschuwt bezoekers, maar wordt door iedereen genegeerd.

Olaf en An in de krater van Ijen

Een vochtige handdoek maakt het ademen iets gemakkelijker, maar houdt lang niet alles tegen. Het heeft dagen geduurd vooraleer de zwavelgeur uit onze neus was verdwenen.

2 thoughts on “Het Blauwe Vuur

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *